Ewolucja, Rasy, Pielęgnacja, Żywienie, Zachowanie, Anatomia, Genetyka, Hodowla
Kleszcze to jedne z najbardziej uciążliwych zewnętrznych pasożytów kotów (i nie tylko ich). I jedne z najbardziej niebezpiecznych dla zdrowia i życia swych żywicieli: zatruwają ich organizmy wydalanymi toksynami i roznoszą zabójcze choroby. Czym są kleszcze? Możliwe, że będziecie zaskoczeni, gdy wam Czytaj dalej …
Kocie uszy nie są tak zróżnicowane jak u psów. U naszych futrzaków istnieją jednak uszy, których nie znajdziemy u psów – uszy wywinięte do tyłu. Gdy się pojawiły, stały się podstawą do utworzenia nowych ras, amerykańskiego curla krótkowłosego i długowłosego. W jaki sposób Czytaj dalej …
Oklapnięte uszy pojawiły się początkowo u kotów, które stały się przodkami rasy szkocki fold. O ile mi jednak wiadomo, hodowcy próbują uzyskać inne rasy obdarzone tą niezwykłą cechą. Chociaż koty o oklapniętych uszach mają swój Czytaj dalej …
Brak ogona u kotów jest dość rzadką cechą i – trzeba to przyznać – bardzo niezwykłą. Nie wydaje się być korzystną dla naszych futrzaków, a utrwaliła się zapewne tylko dzięki temu, że koty, u których się pojawiła, żyły na wyspie. Czytaj dalej …
Czy znacie japońskie bobtaile? To rasa kotów, które cechują się charakterystycznym krótkim ogonem. Dziedziczenie tej cechy nie jest skomplikowane, o czym przekonamy się za chwilę. Pamiętajcie, że przedstawione w tym tekście liczby to dane statystyczne – rzeczywiste wyniki krycia Czytaj dalej …
Cóż, niektóre koty chodzą na smyczy i to całkiem sprawnie, że tak powiem. Ogólnie jednak smycz i kot, a właściwie spacer na smyczy i kot, to dwie różne bajki. Dlaczego nasze futrzaki tak nie lubią smyczy i nie chcą chodzić grzecznie przy nodze opiekunów? Czytaj dalej …
Mam duży sentyment do świętych kotów birmańskich od kiedy, bardzo dawno temu, jeden z przedstawicieli tej rasy, kocur o uroczym imieniu Kazio, pogryzł mnie podczas wystawy. Och, to była całkowicie moja wina, kot był zdenerwowany, a ja nie zmyłem Czytaj dalej …
Miałem kiedyś kota, który tak naprawdę nigdy nie był mój. Korzystał tylko z mojej gościnności, a raczej z gościnności moich rodziców, jako że ja byłem wówczas dzieckiem. Całkiem możliwe, że miał gdzieś swój własny dom i swoich stałych opiekunów, którzy nawet nie wiedzieli, że ich pupil Czytaj dalej …
