Umaszczenie bursztynowe u kotów jest jednym z najrzadziej występujących – do tej pory opisano go tylko u jednej rasy kotów. Nie wykluczone jednak, że pojawia się i u innych ras kotów, choć takiego przypadku nie zarejestrowano (możliwe, że nawet nie został prawidłowo rozpoznany)
Zapis bursztynowego umaszczenia u kotów w kodzie EMS (według FIFe)
- Umaszczenie bursztynowe – nt
- Umaszczenie jasnobursztynowe – at
- Umaszczenie bursztynowe bazujące na rudym – dt
- Umaszczenie bursztynowe bazujące na kremowym – et
Nazwy umaszczenia bursztynowego w innych językach (odpowiednio)
- Angielska: Amber, Light amber
- Niemiecka: Amber, Hellamber
- Francuska: Ambre, Ambre clair
Jak wygląda umaszczenie bursztynowe?
To dość dziwne umaszczenie, które łatwo może zostać nieprawidłowo rozpoznane. Zwłaszcza, że kocięta wyglądają inaczej niż koty dorosłe.
Umaszczenie bursztynowe u kotów
Kocięta rodzą się czarne. W trakcie ich wzrostu dzieje się jednak coś dziwnego: oryginalny ciemna barwa zaczyna jaśnieć, aż u dorosłych kotów futro robi się morelowo-cynamonowe. Lusterko nosa, obwódki oczu i poduszki łap są ciemne, seal do jasnobrązowego.
U kotów bursztynowych tabby, części między czarnymi oznaczeniami tabby są w kolorze moreli. Kocięta rodzą się z czarnymi oznaczeniami tabby i mają różowe poduszki łap, które ciemnieją podczas wzrostu. W trakcie dorastania oryginalne czarne rysunki tabby też jaśnieją. Lusterko nosa jest różowe bez obwódki. Obwódki oczu zaś seal do jasnobrązowego.
Umaszczenie jasnobursztynowe u kotów
Tym razem kocięta rodzą się niebieskie, a w trakcie wzrostu ich futro staje się blado różowo-beżowo-płowe. Lusterko nosa, poduszki łap i obwódki oczu są ciemne szaro-niebieskie.
U kotów jasno bursztynowych tabby, kocięta rodzą się z niebieskim rysunkiem, które z wiekiem staje się jaśniejsze (przypomina płowe). Między rysunkiem futro jest blado beżowe. Lusterko nosa różowe bez obwódek. Poduszki łap i obwódki oczu niebiesko-szare do łupkowego.
Umaszczenia bursztynowe bazujące na rudym i kremowym
Umaszczenia te wymienione są na oficjalnej stronie FIFe, ale nigdzie nie znalazłem jeszcze ich opisów.
Skąd się biorą bursztynowe koty?
Umaszczenie bursztynowe u kotów do pewnego stopnia stanowi dla mnie zagadkę. Znalazłem informację, że odpowiada za nie recesywny allel e (extension), który wpływa na produkcje eumelaniny, zmniejszając jej zawartość we włosach. Jak już wiemy, jego działanie nasila się z wiekiem kota.
Allel e ma oczywiście swojego antagonistę, którym jest dominujący allel E. Oznacza to, iż bursztynowe koty są zawsze homozygotami ee. Równoznaczne jest to również z tym, że bursztynowe umaszczenie może być przekazywane przez wiele lat z pokolenia na pokolenie, bez ujawniania się u potomstwa.
Jak już wiemy, bursztynowy kolor jest rozjaśnioną wersją czarnej barwy, a jasny bursztynowy niebieskiej. A zatem w powstawaniu tych kolorów biorą również udział allel B oraz allele z locus D,które warunkują umaszczenia czarne i niebieskie. Jak do tej pory nie stwierdzono rozjaśniającego wpływu allelu e w przypadku innych umaszczeń.
Rasy, u których bursztynowy kolor jest uznany (według FIFe)
Jak już wspomniałem bursztynowa barwa futra opisana została do tej pory u jednej kociej rasy: kota norweskiego leśnego i jest przez FIFe zaliczona w poczet umaszczeń występujących w tej rasie. Poza nią, bursztynowe umaszczenie oficjalnie mogą pojawić się u tych ras, których wzorce dopuszczają wszystkie kolory futra.
Tekst: Jacek P. Narożniak
Zdjęcie: „Amber Norwegian Forest Cat”
by Pieter Lanser from The Netherlands – IMG_6794.
Licensed under CC BY 2.0 via Wikimedia Commons.
