Kot himalajski przez niektóre organizacje uznany jest za osobną rasę, a przez inne tylko za odmianę barwną persa. Jest to bowiem kot, który pod względem budowy ciała niczym nie różni się od kota perskiego, ale cechuje się umaszczeniem typowym dla syjamów, czyli point.
Międzynarodowa nazwa rasy kot himalajski (dodano 31 marca 2018)
Międzynarodowe organizacje felinologiczne rejestrują tę rasę pod nazwą Himalayan.
Organizacje, które uznają rasę kot himalajski
Rasa kot himalajski jest uznana przez: ACFA, CCA-AFC, CFF, FFE, TICA
Pochodzenie kota himalajskiego
Kot himalajski, czy jak kto woli, pers o syjamskim umaszczeniu, powstał ze skrzyżowania ze sobą dwóch kocich ras. Domyślacie się zapewne, że chodzi o kota perskiego i kota syjamskiego.
Pierwsze próby były podejmowane jednocześnie w Szwecji i w Stanach Zjednoczonych w latach 1924-1930. Chodziło tu o doświadczenie naukowe, polegające na krzyżowaniu syjamów z persami i mające na celu lepsze zrozumienie funkcji genu dającego syjamskie umaszczenie. W ten sposób przyszła na świat Débutante, pierwsza kota długowłosa w typie umaszczenia syjama. (…) W tym samym czasie we Francji niektórzy hodowcy także stosowali krzyżówki między syjamami i persami. Produkty tych krzyżowań, pod nazwą „khmer”, w 1935 roku miały już ustalony standard.
Pierre Rousselet-Blanc (Red.): Poradnik encyklopedyczny KOTY. Larousse Polska, Wrocław 2006.
Z kolei według informacji zamieszczonej na internetowej stronie The International Cat Association (TICA), pierwszy program hodowlany, którego celem było uzyskanie kota w typie persa o umaszczeniu point został rozpoczęty w 1931 roku przez Virginię Cobb i dr Clyde Keelera. Brytyjska GCCF (The Governing Council of the Cat Fancy) zarejestrowała koty himalajskie pod nazwą colorpoint długowłosy w 1955 roku. W Ameryce koty himalajskie zostały uznane za rasę w 1957.
Nazwa rasy nawiązuje do nazwy odmiany królików domowych o syjamskim umaszczeniu. Co ciekawe, ACFA, CCA-AFC oraz CFF uznają również koty himalajskie o umaszczeniu jednolitym; nie syjamskim. Domyślam się, iż organizacje te nie chcą uznać kotów non-pointed za persy, ponieważ i one są potomkami syjamów i persów – by poprawić typ kota himalajskiego, trzeba było często kojarzyć go z kotami perskimi, co skutkowało narodzinami osobników o jednolitym umaszczeniu.
Charakter i zachowanie kota himalajskiego
Koty himalajskie, jak persy, mają bardzo miły charakter. Są słodkie, kochające i czułe. Cechuje je stateczny temperament – wolą się przytulać niż skakać po zasłonach i meblach. Uwielbiają być głaskane, ale nie są aż tak bardzo absorbujące jak przedstawiciele pewnych innych ras. Kochają też bawić się, zarówno drogimi zabawkami, jak i zwykłymi kulkami z papieru. Są bardzo inteligentne. Niektórzy hodowcy i właściciele kotów himalajskich twierdzą, że są one bardziej „gadatliwe” od innych persów, ale nie aż tak jak syjamy.
Pielęgnacja kota himalajskiego
Koty himalajskie wymagają takiej samej pielęgnacji, co koty perskie.
Standard rasy kot himalajski (TICA)
- Wielkość kota himalajskiego – Średnia lub duża.
- Głowa kota himalajskiego – Okrągła, szeroka, średnia do dużej ale proporcjonalna do ciała. Profil krótki z zadartym nosem. Czoło, nos i broda w linii prostej. Kufa powinna być krótka, szeroka i pełna. Broda mocna, pełna, dobrze rozwinięta i dopasowana do twarzy. Nos prawie tak szeroki jak długi, z otwartymi nozdrzami. Szczęki szerokie i mocne, ze zdrowymi zębami. Policzki pełne i wyraźne.
- Uszy kota himalajskiego – Małe i o zaokrąglonych czubkach. Szeroko rozstawione. Dopasowane do konturu głowy.
- Oczy kota himalajskiego – Duże, okrągłe i pełne. Ustawione poziomo i daleko od siebie, nadając słodki wyraz twarzy. Kolor oczu niebieski – preferowany głęboki odcień ale jasny i średni dopuszczalny.
- Ciało kota himalajskiego – Typ cobby. Mocne, zaokrąglone, proporcjonalne. Grzbiet krótki i poziomy. Równie masywne w ramionach i zadzie. Klatka piersiowa ma być głęboka. Zaokrąglone brzuch i żebra.
- Nogi kota himalajskiego – Dobrze rozwinięte, z mocnymi mięśniami, o dużych kościach. Krótkie i proste. prostopadłe do klatki piersiowej. Łapy duże i okrągłe.
- Ogon kota himalajskiego – Krótki i prosty. Proporcjonalny do ciała.
- Futro kota himalajskiego – Długie na całym ciele. Gęste podszycie, nadające okrywie objętość. Sezonowe zmiany płaszcza uznawane.
- Umaszczenie kota himalajskiego – Typu point. Czysty kolor preferowany, z subtelnym cieniowaniem dozwolony. Powinien być zdecydowany kontrast między ciałem a pointami.
