Żwirki silikonowe dla kotów wcale nie są z silikonu. Nazwa jest błędna, co nie zmienia faktu, że mają wiele zalet. Parę wad mają również. Od chwili, gdy pojawiły się na polski rynku, zyskały wielu zwolenników.
Z czego produkuje się silikonowe żwirki dla kota?
Określenie „silikonowe żwirki dla kotów” sugeruje, że produkuje się je z silikonu, co nie jest prawdą. Ta błędna nazwa pojawiła się zapewne w wyniku drobnego nieporozumienia językowego. Słowo „silicon” w języku angielskim oznacza „krzem” – ktoś kiedyś przełożył angielską nazwę dosłownie, czyli jako „silikon”, i tak już się przyjęło.
Powinniśmy zatem mówić „krzemianowe żwirki dla kotów”, ponieważ ściółki te to nic innego jak żel krzemionkowy, inaczej silikażel. Otrzymuje się go z krzemianu sodu. Jest tani w produkcji, obojętny chemicznie, twardy, wytrzymały i porowaty. Cechuje się silnymi właściwościami absorpcyjnych, czyli pochłaniających. Żel doskonale chłonie wodę, zarówno z powietrza, jak i… z kociego moczu. Dlatego stosuje się go do produkcji środków osuszających.
Jako synonimu „krzemianowy” używa się określenia „silikatowy”. A zatem poprawna nazwa silikonowego żwirku dla kota to silikatowy żwirek dla kota. Pojawia się już ona w handlu i na sklepowych półkach możemy znaleźć takie produkty, jak. silikatowy piasek dla kota.
Żeby jednak trochę bardziej zagmatwać, powiem wam, iż nazwę „silikaty” stosuje się w odniesieniu do pewnych materiałów budowlanych, otrzymywany z mieszaniny zmielonego piasku kwarcowego (kwarc jest odmianą krzemianów), wapna palonego i wody. Inne nazwy tego produktu to cegła wapienno-piaskowa, cegła wapienno-krzemianowa, cegła silikatowa.
Wspominam o tym dlatego, że po wpisaniu w Google hasła „silikat” wyskakują praktycznie same informacje o tym materiale budowlanym, można więc odnieść błędne wrażenie, iż silikonowe żwirki dla kotów się z niego wytwarza
Jakie istnieją rodzaje silikonowych żwirków dla kota?
Do niedawna silikonowe żwirki dla kotów występowały jedynie w formie żwirków niezbrylających się (pisałem o nich tutaj). Od jakiegoś czasu na polskim rynku pojawiły się zbrylające się silikonowe żwirki dla kotów.
W tej grupie możemy znaleźć ponadto zapachowe żwirki dla kotów i bezzapachowe żwirki dla kotów. Oczywiście mogą mieć również różną granulację.
Jak się stosuje silikonowe żwirki dla kota?
Przy stosowaniu niezbrylających się silikonowych żwirków dla kotów codziennie z kuwety usuwamy tylko odchody. Raz na jakiś czas wymieniamy całą zawartość kociej toalety – sygnałem do tego jest między innymi widoczna zmiana barwy żwirku na żółty.
W przypadku zbrylających się żwirków silikonowych każdego dnia usuwamy odchody i bryłki powstałe pod wpływem moczu. Raz na jakiś czas wymieniamy zawartość kuwety
Jakie zalety i wady mają silikonowe żwirki dla kota?
Niewątpliwą zaletą silikonowych żwirków dla kota jest ich duża chłonność. Kryształki żelu krzemionkowego wchłaniają całą swoją powierzchnią dozowane ciecze, zamykając je i wiążąc w strukturze. Moim zdaniem jednak, ich chłonność jest porównywalna z chłonnością tej samej jakości żwirków bentonitowych. Teoretycznie dla jednego kota jedna torba żwirku silikonowego wystarcza na 2-3 tygodnie.
Dużym plusem jest też ich lekkość, co ułatwia transport – z drugiej strony owa lekkość sprawia, że zwierzaki raczej łatwo wysypują żwirek z kuwety i roznoszą go po mieszkaniu. Wadami są również szeleszczący, niezbyt przyjemny dźwięk oraz „nienaturalność w dotyku” – niektóre koty zniechęca to do korzystania z kuwety.
Silikonowe żwirki dla kotów są produktami naturalnymi, antybakteryjnymi, nietoksycznymi i przyjaznymi dla środowiska – przynajmniej część z nich.
Tekst: Jacek P. Narożniak
Zdjęcie: By Dave440 (Own work)
[CC BY-SA 3.0 or GFDL], via Wikimedia Commons
Na którym opakowaniu jest słowo silicone? Wszędzie jest silicate – krzemian. Czyli to nie nieporozumienie tylko brak podstawowej wiedzy. Wystarczyło sprawdzić w słowniku.